кракен зеркало Торопец ГЕРОИН VHQ

Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!

Я вот решил сегодня с вами, братцы, поделиться одним сумасшедшим приключением, которое мне удалось пережить. Раз уж зашла речь про наркотики, закладки и все такое, решил поведать, как я купил героин и решил автостопом добраться до Москвы. Ну и имхо, это был один из самых безумных трипов в моей жизни. Все началось с того, что я решил посмотреть некий сайт, о котором мне подсказал мой старый друг. Говорит, там реально качественные закладки. Ну я, конечно, не смог устоять и быстренько зашел на этот сайт. Все было довольно просто, оформил заказ и ждал. А через пару дней, когда уже забыл про свою затею, приходит уведомление в телегу. Ну я открываю и что вижу? Да там мне пишут про доставку, говорят, что все в порядке, и якобы ребята уже в пути. Я просто не мог поверить своему счастью! Пока я ожидал, все типа готовилось к моему приезду в Москву. Заказывал вещи, чтобы не байтить, взял рюкзак и отправился на дорогу. Решил ехать автостопом, чтобы немного ужать бюджет – орехи не дешевые ведь. Плюс, в процессе можно было познакомиться с интересными персонажами. Так вот, я стою на обочине смягченной трассы и машу рукой, как последним придурком. Менты, слегка нервничающие, пропускают мимо себя все тачки и игнорируют меня. А я тут стою, гляжу, мечтаю вписать кто-нибудь с добрым сердцем. И вот, наконец, останавливается грузовик. Тип, за рулем, крутой лысый мачо, мне подмигивает и открывает дверь. Ну, конечно, я полез внутрь, не раздумывая. Как говорится, на работу и на героин! Сидим мы так, кипятим, пусть и не героин, но, все же, трипы уже начинаются, общаемся на разные темы, ржем до слез. Он оказался довольно интересным собеседником, а я, по молодежному говоря, байтил его. Мы подружились и он согласился вписать меня в Москву на ночь. Как только добрались до этого адского города, прошел у нас еще один позитивный день. А потом настало время расставаться. Я благодарил его за приятное времяпровождение и отправился к метро. На душе было тошно, чувствовалось, что трипы заканчиваются. Все бульканье и кружение в голове уходило, оставляя лишь небольшое послевкусие. Я иду по улице, обдумывая все случившееся. Ну что ж, друзья, все было великолепно, пока продолжался мой путешественный трип. Я получил свои закладки, побывал в Москве, познакомился с крутым мачо и провел время с ним настолько классно, что не хватает слов, чтобы описать. Но жизнь идет дальше, и время от времени приходится возвращаться в реальность. А пока что, если хотите немного приключений, мои братья, то берите рюкзаки, закладки в телеге, и отправляйтесь в новые трипы. И всегда помните, что наркотики - это только таинственный орех в большом лесу жизни. Наслаждайтесь вкусом, но не забывайте остерегаться и продолжайте искать новые приключения. Таков закон!